Gwendolyn Bolderink schreef voor Cultuurbewust.nl een recensie van de voorstelling van dinsdag 13 maart 2012.
Komt dat zien! Komt dat zien! ‘t Barre Land brengt ons een nieuwe versie van Koning Lear. Met veel dubbelrollen, overdreven schmink en een continu aanwezige souffleur en lichttechnicus komt het publiek in aanraking met een clowneske Koning Lear. Koning Lear wordt als zot bestempeld in Koning Lear en de narren van Shakespeare zijn kwaad.
Met een nieuwe vertaling van Koning Lear door Bindervoet en Henkes laat ‘t Barre Land ons zien hoe een voorstelling als Koning Lear tot stand komt en waar theatermakers tegenaan lopen bij het opvoeren. Tegelijkertijd weet ‘t Barre Land op sublieme wijze wel het verhaal van Koning Lear duidelijk te maken en af te beelden. Het publiek wordt dus niet alleen deelgenoot van het maakproces maar krijgt ook een verhaal te zien. Dit resulteert in een interessant toneelstuk waarbij het theater zelf het onderwerp is.Problematiek
Vincent van den Berg (Koning Lear), Margijn Bosch, Anouk Driessen, Martijn Nieuwerf, Ingejan Ligthart Schenk en Czeslaw de Wijs spelen allen vele dubbelrollen uit Koning Lear. Maar ze spelen vooral zichzelf, namelijk acteurs die bezig zijn met het opvoeren van Koning Lear en veel problemen tegenkomen bij het maken van theater. Zo bespreken ze op het moment zelf dat ze eigenlijk een proloog moeten houden die ze zijn kwijtgeraakt, vragen ze continu aan de souffleur wat hun tekst is en krijgen ze te maken met een scène waarbij één acteur twee personages tegelijk moet spelen.
Tevens zorgt dit benadrukken van de problemen die komen kijken bij het maken van een voorstelling voor hilarische situaties. Met als hoogtepunt een gevecht tussen broers Edgar en Edmund, gespeeld door Margijn Bosch en Martijn Nieuwerf. Vooral Nieuwerf is ontzettend grappig als hij aan elkaar vastgeknoopte rode doekjes, die bloed moeten voorstellen, uit zijn kostuum trekt. Daarnaast is Nieuwerf als nar van Koning Lear goed op dreef en weet hij heel genuanceerd over te brengen hoe de koning zelf eigenlijk de grootste nar is.De rol van het publiek
Naast dat ‘t Barre Land de problematiek van een opvoering laat zien, weet het gezelschap het publiek ook het gevoel te geven onderdeel te zijn van deze voorstelling. Dit doen ze door het publiek te belichten en richting het einde van de voorstelling een pauze in te lassen waarbij wijn gedronken kan worden. Terwijl sommige mensen uit het publiek meteen richting de wijn lopen, blijven anderen verward zitten. Is het nou daadwerkelijk de bedoeling dat we samen met de acteurs een pauze houden? En waren het de acteurs die besloten dat het tijd was voor een pauze of hebben wij ook een rol gespeeld in dit besluit? Op deze manier weet ‘t Barre Land ons te wijzen op een belangrijk aspect van het theater: het publiek.
Geschikt voor elk publiek
Door zowel het verhaal van Koning Lear te vertellen, als de problematiek bij het opvoeren hiervan én de rol van het publiek te benadrukken, weet ‘t Barre Land een toneelstuk neer te zetten dat de verschillende manieren laat zien waarop er theater kan worden gemaakt. Een ontzettend grappig, goed geacteerd toneelstuk voor zowel de leek die graag Koning Lear wil zien, als de theaterkenner.