Comp.Marius (B) en ’t Barre Land (NL)
Kris Van Trier en Vincent van den Berg
De cirkel is rond. Na de laatste voorstelling die ’t Barre Land speelde, vorige zomer alweer, staan Kris Van Trier en Vincent van den Berg precies een jaar later opnieuw met Thomas Bernhard op dezelfde plek in de openlucht op het zomerpodium van Comp.Marius. Als onderdeel van MIDDELHEIM 21, tussen andere stukken uit het Marius repertoire, o.a. ook twee Schitzlers! Meer info over het hele programma en tickets hier
Bezoek naast de voorstelling ook de beeldentuin van het Middelheimmuseum (gratis toegankelijk) en er is ook de mogelijkheid om samen met de tickets een maaltijd op het terras van Museumcafé MiKa te reserveren.
op basis van het proza-oeuvre van Thomas Bernhard
Ontstaan als een soort van spin-off van Mrs en Mrs Markby spelen twee acteurs één monoloog. Het dubbel geïnterpreteerde personage uit de voorstelling ‘De ideale ernst of het belang van een echtgenoot’ die beide gezelschappen samen maakten in 2003 was hiervoor de inspiratiebron. De twee acteurs vullen elkaar aan, spreken elkaar tegen of naar de mond, trekken elkaar in twijfel, maken een karikatuur van de ander, en tenslotte van zichzelf. Ze haten alles en iedereen (‘enerzijds’), maar kunnen niet zonder (‘anderzijds’). Dat is de tragedie, maar ook de komedie.
“Wenen is een cultuurbegrip, ook al is er in Wenen al lang bijna geen cultuur meer, en op een dag zal er in Wenen werkelijk geen enkele cultuur meer zijn, en dan is het nog steeds een cultuurbegrip. Wenen zal altijd een cultuurbegrip zijn, het zal een des te hardnekkiger cultuurbegrip zijn naarmate er minder cultuur is. En binnenkort is er werkelijk geen enkele cultuur meer in deze stad. Deze steeds dommer wordende regeringen, die wij hier in Oostenrijk hebben, zullen er mettertijd wel voor zorgen dat er in Oostenrijk weldra geen enkele cultuur meer is, alleen nog kleinburgerlijkheid. De atmosfeer hier in Oostenrijk wordt steeds cultuurvijandiger, van jaar tot jaar wordt ze cultuurvijandiger en alles wijst erop dat binnen niet al te lange tijd Oostenrijk een volkomen cultuurloos land zal zijn. …/… Het cultuurlicht wordt gedoofd in Oostenrijk, dat zeg ik u, de stompzinnigheid die in dit land al zo lang overheerst, dooft binnen niet al te lange tijd het cultuurlicht. Dan is het duister in Oostenrijk. Maar u kunt zeggen wat u wilt in dit opzicht, er wordt niet naar u geluisterd en als er naar u geluisterd wordt, beschouwt men u als een gek.”
“De zogenaamde Oude Meesters hebben altijd alleen de staat gediend of de kerk gediend, wat op hetzelfde neerkomt, een keizer of een paus, een hertog of een aartsbisschop. Zoals de zogenaamde vrije mens een utopie is, is de zogenaamde vrije kunstenaar altijd een utopie geweest, een waanzin. …/… De zogenaamde Oude meesters zijn leugenachtige enthousiasten, die met de katholiek staat, en dat wil zeggen met de katholieke staatssmaak aangepapt en zich eraan verkocht hebben. In zoverre hebben wij alleen met een door en door deprimerende katholiek kunstgeschiedenis te maken, met een door en door deprimerende katholiek schilderkunstgeschiedenis die haar onderwerp altijd in de hemel en in de hel, maar nooit op de aarde gevonden en gehad heeft. …/… De schilders, al deze Oude Meesters, hebben altijd alleen een heer gediend, nooit zichzelf en dus de mensheid zelf. …/… Iedere penseelstsreek, al is hij nog zo geniaal, van deze zogenaamde Oude Meesters is een leugen. Wereldopsmukschilders. Godsdienstleugenachtige decoratiehelpers van de Europese katholieke dames en heren, niets anders zijn deze Oude Meesters, dat ziet u in elke stip die deze kunstenaars ongegeneerd op hun doeken gedrukt hebben …/… Deze mensen schilderden immers alleen om te overleven en voor het geld en om in de hemel te komen en niet in de hel, waarvoor ze hun hele leven lang banger waren dan voor wat ook…” (Thomas Bernhard in ‘Oude Meesters’)
Comp.Marius (B) en ’t Barre Land (NL), toneelvrienden sinds 1995, maken met Sit-Down Comedy #1 de eerste van een reeks kleinschalige voorstellingen met ultrakort productieproces. Onafhankelijk van agenda’s van programmatoren treedt de toneelspeler op als producent en organisator.