DAT HET WAS

‘Het huis is het huis is het huis. Het huis is leeg, maar ik ben gebleven dit keer. Hoe kan ik je uitleggen wat er is gebeurd, wat er zich in dit huis en in al die huizen heeft voltrokken? Haarfijn zal het niet zijn, maar ik doe mijn best.’

In ‘Dat het was’, en nieuwe tekst van Olivier Herter, wordt het publiek getuige van een versnipperd landschap van herinneringen. Een ik-figuur, gespeeld door Luca Bryssinck, grijpt de vertelling aan om haar verscheurde binnenwereld en verdrongen verleden te begrijpen, te ordenen en te structureren. Hoe maak je weer heel wat in stukken op de grond ligt? Vloeiend, stemmig en ogenschijnlijk zonder plot wordt geprobeerd woorden te vinden, waar geen woorden voor te vinden zijn. Langzaam maar zeker onthullen de woorden sporen van seksueel geweld. Via abstracte taal wordt de complexiteit van een leven post-trauma onderzocht. Het live geluidsontwerp van Boris de Klerk voegt een extra laag toe aan de reconstructie van deze herinnering.